نبرد نابرابر با قوس کمر
نبرد نابرابر با قوس کمر
مریم ۴۲ ساله بود و همیشه از قوس کمرش رنج می‌برد. وقتی روی زمین می‌نشست، انگار یک فضای خالی میان کمرش و سطح زیرش باقی می‌ماند. همین باعث می‌شد خوابیدن برایش مثل یک مسابقه سخت باشد.
تشک قدیمی خانه‌اش هم داستان خودش را داشت: یا آن‌قدر سفت بود که حس می‌کرد روی تخته سنگ خوابیده، یا در قسمت‌هایی فرو می‌رفت و وسط شب او را مجبور می‌کرد به دنبال نقطه راحت بگردد.
شوهرش گاهی صبح‌ها با خنده می‌گفت:
– «مریم، تو نصف شب انگار نقشه گنج روی تشک می‌کشی! هر دقیقه دنبال نقطه راحت می‌گردی!»
ولی برای مریم ماجرا اصلاً خنده‌دار نبود. هر روز صبح با کمر درد از خواب بیدار می‌شد. حتی برای بستن بند کفشش باید چند دقیقه خم و راست می‌شد.
روزی یکی از دوستانش که فیزیوتراپیست بود، به او گفت:
– «مشکل تو اینه که تشکت قوس کمرت رو پر نمی‌کنه. نیاز داری تشکی داشته باشی که یک لایه پد اضافی داشته باشه، جوری که دقیقاً فضای خالی کمرت رو پر کنه.»
مریم که همیشه دنبال راه‌حل بود، این بار تصمیم گرفت یک تشک مناسب قوس کمر را امتحان کند. وقتی تشک جدید با آن پد ضخیم و اسفنج سنگین به خانه آمد، شب اول یک شانس دوباره برای خواب پیدا کرد.
وقتی دراز کشید، برای اولین بار حس کرد تشک بدنش را «بغل کرده». فضای خالی کمرش پر شد و فشاری که همیشه حس می‌کرد، ناپدید شد. صبح روز بعد، با ناباوری گفت:
– «من؟ بدون کمر درد بیدار شدم؟!»
از آن شب، دیگر خبری از جستجوی نیمه‌شبی روی تشک نبود. مریم فهمید که داشتن یک سطح خواب درست، به معنای واقعی کلمه می‌تواند کیفیت زندگی‌اش را عوض کند.